Söyleyecek Fazla Bir Şey Yok

Dedim ya söyleyecek pek bir şeyim yok.

Yokluklardan Varlık Beğendim Kendime

Zaman gibi birini sevmek, gitmesine karşı koyamıyorsun, avuçlarına alamıyorsun. Seviyorsun sadece. Bu sadelik yeterliymiş gibi geliyor. Sadece sevmekle her şeyin üstesinden gelebileceğine inanıyorsun, daha da seviyorsun ve sonra daha da. Sudaki daireler gibi büyürken sevdan suya atılan taş batıyor derinlere. Kayboluyor. Daireler siliniyor yavaş yavaş ama zihnin de yüreğinde inkar etmekte anlaşmış sanki kaybolanları. Yokluğa inanmak zihin için de yürek için de mümkün çünkü. Mümkün kılamadığın tek şey o, o ve küçük mutluluğunuz, size dair olan o mutluluk. 

İnsan büyüyor, insan alışıyor, insan ölüyor. Ölmeye alışıyor insan, zamanı gelince her şeye "kabul" diyor. İnsan vazgeçiyor, insan yoruluyor. Utanmadan, yorulmadan seviyor insan ve bazen çok ağlıyor.

*Görsel brokenbeard.com 'dan alınmıştır.

Kategorize Günahtan Minimalize Günaha

"En büyük günah hırsızlıktır. Bir insanı öldürdüğün zaman, bir yaşamı çalarsın. Karısını bir kocadan, çocuklarını bir babadan mahrum edersin. Yalan söylediğin zaman, bir insanın gerçeğe ulaşma hakkını çalmış olursun. Aldattığın zaman, bir insanın doğruluk, adalet hakkını elinden alırsın. Çalmaktan daha büyük bir kötülük yoktur."

Uçurtma Avcısı, Khaled Hosseini

*Görsel kitaplog.net 'ten alınmıştır.

Geçmişten Gelenler Vol 1

Çocukken MMC'de izlerdim dünya müziklerinden bir şeyler. Bu da onlardan biriydi, en sevdiklerimden. 2 gün önce rastlantı sonucu tekrar gördüm, tıkladım hemen. Hiçbi şey kaybetmemiş çocukluğumdaki güzelliğinden. Belki de çocukluğum koktuğu :)