SİZİN HİÇ BABANIZ ÖLDÜ MÜ?
Sizin hiç babanız öldü mü?
Benim bir kere öldü kör oldum
Yıkadılar aldılar götürdüler
Babamdan ummazdım bunu kör oldum
Siz hiç hamama gittiniz mi?
Ben gittim lambanın biri söndü
Gözümün biri söndü kör oldum
Tepede bir gökyüzü vardı yuvarlak
Şöylelemesine maviydi kör oldum
Taşlara gelince hamam taşlarına
Taşlar pırıl pırıldı ayna gibiydi
Taşlarda yüzümün yarısını gördüm
Bir şey gibiydi bir şey gibi kötü
Yüzümden ummazdım bunu kör oldum
Siz hiç sabunluyken ağladınız mı?
Sizin hiç babanız öldü mü?
Benim bir kere öldü kör oldum
Yıkadılar aldılar götürdüler
Babamdan ummazdım bunu kör oldum
Siz hiç hamama gittiniz mi?
Ben gittim lambanın biri söndü
Gözümün biri söndü kör oldum
Tepede bir gökyüzü vardı yuvarlak
Şöylelemesine maviydi kör oldum
Taşlara gelince hamam taşlarına
Taşlar pırıl pırıldı ayna gibiydi
Taşlarda yüzümün yarısını gördüm
Bir şey gibiydi bir şey gibi kötü
Yüzümden ummazdım bunu kör oldum
Siz hiç sabunluyken ağladınız mı?
CEMAL SÜREYA
Cemal Süreya... Başka kim böylesine güzel, böylesine gerçek anlatabilir ki? Onu her okuduğunuzda bir tokat yersiniz. Bir tokat ki boğazınıza kelimeleri düğümler, gözyaşına ihtiyaç duymadan ağlamayı öğrenirsiniz. Seversiniz Cemal Süreya'yı...
Edit: Edebiyat öğretmenimizin anlattığına göre Süreya'ya babasının öldüğü haberi hamamdayken gelir. 'Sabunluyken ağlamak' bu olay sebebiyle şiirde yer bulmuştur kendine.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder