İnsanların genel söylemiyle hayatımın baharındayım. Pardon, biri bahar mı dedi? Bu nasıl bir bahardır ki son iki üç yıldır hiçbir şeyden keyif alamıyorum, hiçbir şey yapmak istemiyorum, hiçbir şeyin hayalini kurmuyorum? Depresyonda mıyım acaba? Pek mümkün gözükmüyor; çünkü buna neden olacak hiçbir sebep yok. Erken büyüme sendromu belki de bendeki, erken büyümek zorunda bırakılmak. Hayatta hiçbir şey karşılıksız değil gerçekten. Hayat "ahlaksız teklif"lerle oynuyor. İyi bir okulda okumak istiyorsan ailenden uzak olmak zorundasın. On beş yaşında evinden, en çok da annenden ayrılmak zorundasın. Yurtta kalmalısın, çok ders çalışmalısın, saygın bir üniversite, iyi bir bölüm kazanmak zorundasın. Olgun olmalısın, güçlü durmalısın. Üstesinden gelmelisin her şeyin. Yapamıyorum diye bir şey yok, yapmak zorundasın. Unutma oyunun kuralları sen yokken vardı ve tüm insanlığın ortak yapımı olan bu filmde rolün neyse oynamak zorundasın. Kim olman isteniyorsa o olacaksın. İyi bir evlat, iyi bir öğrenci, iyi bir arkadaş, iyi bir sevgili... İyi olmak zorundasın, toplum senden bunu bekliyor çünkü. Hayır, düşünemez fikirlerini dile getiremezsin. Birşeyler düşündürtene değil istenileni düşünen bireylere ihtiyaç var bu ülkede. İyi bir vatandaş olmak istiyorsan önce iyi bir koyun olmayı öğrenmelisin...
Çok dağıldı yine her şey. Aslında Pamela beni anlatmış. İnsanın kendini ifade edemediği durumlarda onun yerine ifade edebilecek birilerinin olması ne güzel!
"Bana bir şey oldu yoruldum
Bir şey oldu hiçbir şeyi sevmez oldum
Bir şey oluyor heyecanlanıyorum
Nedendir vazgeçiyorum
Hissiz mi oldum, başka bir olgunluk mu buldum?
Artık soru sormuyorum olduğu gibi mutluyum
Gülmek ya da ağlamak istiyorum
Herhangi bir şey
*Görsel: DeviantArt nevermind. by sourxstrange
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder